Faza diagnozy i edukacji

• rozpoznawanie dysfunkcyjnych wzorców funkcjonowania
• rozpoznawanie i uruchomienie wczesnych nieadaptacyjnych schematów
  (wyobrażenia, most emocjonalny do przeszłości- pozwala na dotarcie do wspomnień doświadczeń leżących u źródeł schematu)
• zrozumienie korzeni schematów sięgających dzieciństwa
• konceptualizacja przypadku

Faza zmiany

uzdrawianie schematów poprzez różne strategie m.in. praca z krzesłami, wizualizacja bezpiecznego miejsca, wyobrażeniowa zmiana skryptu (…)

Wyobrażenia w fazie zmiany sprzyjają:

• regulacji emocji
• defuzji ( czyli nie zlewamy się już z myślami, umiemy się do nich zdrowo zdystansować)
• bezpośredniej pracy z trudnymi wyobrażeniami (wyobrażeniowa zmiana skryptów)
• testowaniu nowych zachowań
• budowaniu pozytywnych wyobrażeń (formułowaniu celów, zwiększaniu i podtrzymywaniu motywacji,  zwiększaniu pewności siebie)

Krzesła w fazie zmiany:

• techniki pustego krzesła
• np. ćwiczenie asertywności mówiąc do pustego krzesła / rozmowa z osobą, która odeszła by z nią porozmawiać
• technika dwóch krzeseł – np. do podejmowania wyborów – wówczas stawiamy dwie części siebie na dwóch krzesłach i przesadzamy się (część na tak i część na nie). Technika pozwala lepiej rozpoznać dwa głosy, pokojarzyć je z czymś, zrobić symulacje co będzie gdy pokieruję się wybranym głosem.
• dialogi między trybami schematów – np. krzesło krytyka wewnętrznego, krzesło dziecka, krzesła trybów radzenia /  można również posadzić na krześle sam tryb radzenia i z nim porozmawiać (zalety, wady, skąd się wziął?)
• odgrywanie scen na krzesłach.

Tryby radzenia sobie na krzesłach: identyfikacja trybu i rozpoznanie jego zachowań, identyfikacja źródeł trybu, zalety i wady przełączania się na ten tryb, dialog z trybem (prośba o dopuszczenie do wewnętrznego dziecka)

Tryby dziecięce na krzesłach: pytanie o potrzeby, uważnienie, pocieszanie Dziecka Wrażliwego, uwalnianie złości Złoszczącego Dziecka, empatyczne stawianie granic Dziecku Impulsywnemu.

Tryby rodzicielskie na krzesłach: ograniczanie ich wpływu, kwestionowanie treści głoszonych przez wymagającego krytyka i stawianie mu granic, , zwalczanie karzącego krytyka.