Terapia schematów stworzona przez Jeffreya Younga i współpracowników  jest stosunkowo nowym integracyjnym podejściem w psychoterapii. Wywodzi się z terapii poznawczo-behawioralnej, jednak łączy w sobie również elementy innych koncepcji, przede wszystkim teorii przywiązania Bowlby’ego, analizy transakcyjnej Berne’a, teorii relacji z obiektem, Gestalt oraz koncepcji skoncentrowanych na osobie. W odróżnieniu od klasycznej terapii poznawczo-behawioralnej, terapia schematów podkreśla rolę relacji terapeutycznej oraz technik skoncentrowanych na emocjach. Terapia schematów stawia sobie za cele m.in. zwiększenie skuteczności terapeutycznej podejścia poznawczego wśród pacjentów z zaburzeniami osobowości. Terapia schematów wyewoluowała w sposób naturalny jako gałąź terapii poznawczo-behawioralnej, w drodze poszukiwania większej niż CBT skuteczności w leczeniu głębszych zaburzeń osobowości – jak np. zaburzenia borderline i stanowi modyfikację klasycznego podejście CBT stworzonego przez Aarona Becka.