W Trybie Wrażliwego Dziecka pacjent doświadcza licznych bolesnych emocji i jest bardzo podatny na zranienie. Większość schematów przynależy właśnie do tego trybu i dlatego jest on centralny w pracy ze schematami. Uzdrowienie go jest najważniejsze w pracy terapeutycznej. Oprócz tego tryby dziecięce mogą także wiązać się z doświadczaniem intensywnej złości oraz trudnościami z samodyscypliną.

WRAŻLIWOŚĆ 

Wrażliwe Dziecko – doświadcza złego samopoczucia, lęku lub innych trudnych emocji, szczególnie strachu, smutku, bezradności, kiedy pozostaje w kontakcie z powiązanymi schematami.

Samotne Dziecko
Pacjent czuje się jak osamotnione dziecko. Ponieważ w dzieciństwie jego potrzeby nie były zaspokajane, często ma uczucie emocjonalnej pustki. Czuje się samotny, nieakceptowany, niekochany i niewart miłości.

Porzucone (Opuszczone) i Maltretowane Dziecko
Pacjent odczuwa ogromny ból i strach z powodu opuszczenia i/lub maltretowania. Czuje się jak zagubione, bezbronne dziecko, które zostało porzucone. Jest przerażony, smutny, zrozpaczony, czuje się bezwartościowy, zdezorientowany i potrzebujący. W tym trybie pacjent usilnie poszukuje postaci rodzica, który mógłby się nim zaopiekować

Upokorzone (Poniżane) i Gorsze Dziecko
Tryb ten traktowany jest jako podkategoria trybu Porzuconego i Maltretowanego Dziecka. Uczucie osamotnienia jest w tym trybie słabsze, dominuje natomiast uczucie upokorzenia i bycia gorszym od innych. Pacjent czuje się zawstydzony sobą i wykluczony.

Zależne Dziecko
Pacjent czuje się nieporadny, przytłoczony obowiązkami dorosłych. Usilnie poszukuje osoby, która może się nim zaopiekować, dać mu wsparcie emocjonalne, wskazać mu drogę, wziąć za niego odpowiedzialność.

ZŁOŚĆ

Złoszczące się Dziecko

Wyraża gniew wprost w reakcji na postrzegane niezaspokojone podstawowe potrzeby emocjonalne lub niesprawiedliwe traktowanie powiązane z głównymi schematami.
Pacjent czuje intensywną złość, jest wściekły i niecierpliwy, ponieważ jego podstawowe potrzeby nie są zaspokajane. Może też czuć się porzucony, upokorzony lub zdradzony. Intensywnie manifestuje swoją złość zarówno werbalnie, jak i niewerbalnie, tak jak małe dziecko, które ma wybuchy gniewu. Buntuje się przeciw niesprawiedliwości, której doświadcza, jednak nie atakuje innych.

Uparte Dziecko
Jest to podtyp Złoszczącego się Dziecka. Pacjent czuje złość, ale nie wyraża jej w sposób otwarty. Zamiast tego upiera się przy swojej pozycji.

Rozwścieczone Dziecko
Pacjent czuje gniew i wściekłość z tego samego powodu co Złoszczące się Dziecko, ale traci kontrolę. Przejawia się to w obraźliwych, atakujących i krzywdzących/ niszczących zachowaniach wobec innych ludzi i rzeczy.

BRAK DYSCYPLINY

Impulsywne Dziecko
Działa impulsywnie, zgodnie z chwilowym pragnieniem przyjemności, nie zważając na granice lub potrzeby i uczucia innych ludzi. W tym trybie pacjent rozładowuje wszystkie zablokowane emocje w sposób impulsywny, nagły, w celu natychmiastowego zaspokojenia swoich potrzeb. Często jednak jego zachowania nie mają na celu zaspokojenia podstawowych potrzeb, ale chwilowych zachcianek. Pacjent nie potrafi odroczyć gratyfikacji ani przewidzieć negatywnych konsekwencji impulsywnego działania.

Niezdyscyplinowane Dziecko
Pacjent nie ma tolerancji na frustrację i nie potrafi zmusić się do dokończenia rutynowych lub nudnych zadań. Nie potrafi wytrzymać braku satysfakcji lub dyskomfortu i zachowuje się jak rozpieszczone dziecko. Łatwo się poddaje